Vrijdagavond 12 juli. De lucht nog vochtig van de pasgevallen buien. Aan de voet van de dijk bij de Paddenpol neemt Ykelien (ecoloog) ons mee naar de tijd dat er nog geen dijken zijn. Het IJsselwater stroomt ver het land in en de boerderijen staan op terpen. Er zijn zandwallen waar zaden van dichtbij en ver ontkiemen. En er stroomt een rivier die regelmatig afbuigt als begroeiing haar weg onderbreekt.

Het landschap waarin we nu staan, is anders: dijken begrenzen de rivier en besteende oevers houden de IJssel op een vaste plek en op diepte. Toch is er ook nu genoeg beweging te ontdekken. Sinds de dijkversterking van de jaren 90 is de biodiversiteit jaar na jaar toegenomen. Op het stukje ruige dijk bij de Paddenpol is dit goed te zien. Als we samen zo’n 100 meter dijk afstruinen, laten de volgende soorten zich zien:

Brede Weegbree, Heermoes, Langbeemdgras, Pastinaak, Heksemelk, Margriet, Gewone Kruldistel, Paardebloem, Gestreepte witbol, Hondsdraf, Vingerkruid, Speerdistel, Veldlathyrus, Akkerwinde, Karwijvarkenskervel, Duizendblad, Glanshaver, Vogelwikke, Gewone Bereklauw, Fluitekruid, Rode Klaver, Scherpe boterbloem, Smalle Weegbree, Kraailook, Rolklaver, Witte Klaver, Kruisdistel, Bermzegge, Echt Bitterkruid, Timoteegras, Gele Morgenster, Vossenstaart, Moerasandoorn, Moeraswalstro, Rietzwenkgras, Valeriaan, Jacobskruiskruid, St. Janskruid en Poelruit,

De verschillende planten trekken insecten aan, die op hun beurt weer aantrekkelijk zijn voor vogels. De zwaluwen die over onze hoofden scheren, zijn het er mee eens. Aan de voet van de dijk wijst Ykelien op de knaagsporen van de bever die, tijdens het hoge water, hier smakelijke wilgentakjes vond. Rond de afgeknaagde tak, loopt de wilg weer met nieuwe takjes uit.

Bij de dijkverlegging (start 3e kwartaal 2025) zal de dijkbedekking afgegraven worden. De huidige bedekking van zand en klei zal vervangen worden door een kleilaag. De soorten die het goed doen op zand zullen daardoor op deze plek verdwijnen. Reden te meer om er nu nog even extra van te genieten!

Met dank aan Marit voor de foto’s en aan Anieta voor de zorgvuldig bijgehouden lijst